Coaching naar stralende kinderen!
De Verborgen Schatten
Kinderen zijn als schatkisten: vol verborgen talenten, kwaliteiten en mogelijkheden die soms diep verscholen liggen onder onzekerheid, faalangst of sociale druk. Als kindercoach help ik kinderen vanaf 7 jaar deze verborgen schatten te ontdekken, met als grootste winst een groeiend zelfvertrouwen. Want zelfvertrouwen is de sleutel die kinderen nodig hebben om hun unieke kwaliteiten te laten stralen.
De Magie van Zelfvertrouwen
Zelfvertrouwen is niet alleen het durven spreken in de klas of op iemand afstappen. Het is een innerlijke zekerheid dat je er mag zijn, dat jouw stem telt en dat je uitdagingen aankunt. Tijdens een coachingstraject werken we spelenderwijs aan het versterken van dit zelfvertrouwen, zodat kinderen steviger in hun schoenen staan, ook als het even tegenzit.
De Verborgen Schatten die Kinderen Ontdekken
Tijdens een coachingstraject leren kinderen zichzelf beter kennen en waarderen. Dit zijn enkele van de prachtige schatten die vaak tevoorschijn komen:
Een Reis naar Groei en Kracht
Kindercoaching is geen snelle oplossing, maar een waardevolle reis waarin een kind stap voor stap sterker wordt. In een veilige en ondersteunende omgeving ontdekken ze hoe ze met onzekerheden om kunnen gaan en bouwen ze aan een positief zelfbeeld.
Elk kind heeft unieke kwaliteiten die wachten om ontdekt te worden. Coaching helpt deze schatten naar de oppervlakte te brengen, zodat kinderen vol vertrouwen en met een open blik de wereld tegemoet kunnen treden.
Wil jij dat jouw kind zijn of haar verborgen schatten ontdekt? Neem gerust contact op, dan kijken we samen hoe coaching kan bijdragen aan een stevige basis voor de toekomst!
Het Kindercoach café
Het Kindercoach café ben ik gestart omdat het werken als coach een vrij eenzaam beroep is. Je bent wel met mensen aan het werk maar dat zijn eigenlijk vooral je cliënten. En het is een beetje vreemd om met je klanten te gaan sparren over je eigen werkzaamheden, toch?
Met gelijkgestemden eens in de maand een ochtend fijn in gesprek gaan over je werkzaamheden is daarom een beter idee. Vandaar dat ik het Kindercoach café ben gestart. Een laagdrempelig aanbod om samen te komen en met elkaar te sparren.
Voor wie
Juist voor de kindercoaches! Want hoe leuk is het dat we dezelfde passie en drive hebben om kinderen en gezinnen weer in hun kracht te zetten! En hoe leuk om elkaar te ontmoeten in levende lijve in plaats van dat alles online gebeurt? Het maakt niet uit of je net gestart bent of juist al jaren lekker je praktijk hebt. Voel je als kindercoach welkom!
Wat doe je daar?
Met elkaar kennis maken. Naar aanleiding van de wensen die we met elkaar bespreken gaan we lekker in gesprek of aan de slag. Je kunt je casuïstiek inbrengen als je dat wilt. Maar ook problemen waar we tegenaan lopen passeren de revue. Tot slot is het niet altijd alleen maar leuk en makkelijk om je eigen praktijk te laten bloeien. Samen weten we meer dan in je eentje alles uit te zoeken.
Waarom?
Het is ontstaan vanuit mijn eigen behoefte om fijn met collega’s te verbinden. Op een ontspannen manier maar wel met een gezamenlijke passie. En niet online maar elkaar fysiek ontmoeten.
Waar?
In mijn praktijkruimte in Uitgeest. Of soms gewoon in mijn keuken aan de eettafel omdat daar het ochtendlicht zo fijn naar binnen schijnt en we daar van willen genieten. Zowel mijn huis als de praktijk zijn op loopafstand van het station Uitgeest te bereiken. En er is genoeg parkeergelegenheid rondom.
Hoe?
Iedere laatste vrijdag van de maand vanaf 9.30 tot 12.30 uur is het Kindercoach café. Ook jij kunt je makkelijk aanmelden via mijn website Kindercoach café | De Schatkaart kindercoach
Op de website kun je zien wat de data zijn. Zie ik jou ook binnenkort een keertje?
Voel jij je goed op je plek?
In mijn praktijk komt een moeder met een 9 jarige dochter. Ze weet niet precies wat er aan de hand is maar merkt dat haar contact met haar dochter steeds slechter wordt. Haar dochter neemt steeds vaker afstand, geeft regelmatig een grote mond en praat veel minder dan voorheen over haar gevoelens.
We gaan met elkaar aan de slag. In eerste instantie hebben we het over de huidige situatie thuis. Er is nog een vader en een broertje maakt het gezin compleet. Bij het neerzetten van de poppetjes door dochter lijken alle systemische wetten te worden gevolgd. Door de vragen te stellen lijkt hier niets in onbalans te zijn. Tijd dus om een laagje dieper te gaan kijken.
Dan mag moeder haar gezin van herkomst neerzetten met de door haar uitgekozen poppetjes. En wat blijkt: de vader(opa) is uit het gezin gegaan. Omdat moeder het oudste kind is, heeft ze onbewust de beweging gemaakt om haar moeder(oma) te ondersteunen. Daardoor is ze van haar eigen plekje in de kinderrij vertrokken naar de plek van vader(opa). En dit is een systemische onbalans want: "iedereen heeft zijn eigen plek in het systeem".
Omdat moeder graag een oplossing wil gaan we over van de poppetjes naar de vloerankers. (Mijn ervaring is dat er dan makkelijker in het gevoel kan worden gestapt) Dochter hoeft helemaal niets en die gaat lekker tekenen en kleuren.
Moeder legt de vloerankers van haar gezin van herkomst neer. Opa krijgt een plekje ver weg van de rest. Oma ligt en moeder legt haar eigen vloeranker naast oma neer (op opa zijn eigenlijke plek). Haar jongere zus en broer krijgen daartegenover allebei een plekje. Het duurt even voordat ze er open naar kan kijken. Het is even gedoe, zal ik maar zeggen, waar alles komt te liggen.
Ik vraag haar op haar eigen vloeranker te gaan staan. En vraag haar dan waar ze naar kijkt en daarna wat ze voelt zo op dit plekje. En zo gaan we langzaam maar zeker de diepte in…
Resultaat van deze opstelling is dat moeder heeft ingezien dat ze uit liefde de plek naast haar moeder heeft ingenomen.
Hierdoor is ze van haar eigen plek in de kinderrij gegaan. De consequentie is dat ze te veel zorgen op zich heeft genomen, ze zich als ouder ging gedragen waardoor ze regelmatig ruzie met haar broertje heeft gekregen. Ze geeft aan dat ze een hekel had aan de bemoeizucht van haar moeder, die zat altijd bovenop haar. En juist door dit besef valt het kwartje:
Haar dochter heeft last van het bovenmatige zorgen voor haar, hierdoor zet ze zich steeds vaker af tegen haar moeder. Een herhaling van een patroon in het familiesysteem.
En prachtig om te zien dat door dit inzicht moeder zich kan ontspannen en samen met dochter blij de praktijk verlaten met de afspraak dat dochter best veel dingen zelf al kan. Dat moeder wat minder op dochter zal letten en na het evaluatiegesprek blijkt dat de verbinding juist sterker is geworden op een fijne manier.
Interesse voor een opstelling? Neem gerust even vrijblijvend contact met me op!
Als moeder wil je niets liever dan dat je kind gelukkig en zelfverzekerd opgroeit. Zelfvertrouwen is belangrijk bij de emotionele en sociale ontwikkeling.
Kinderen met een gezond zelfbeeld zijn beter in staat om uitdagingen aan te gaan, relaties op te bouwen en veerkrachtig te zijn in moeilijke tijden. Maar hoe kun je als ouder het zelfvertrouwen van je kind vergroten?
Hier zijn enkele praktische tips om jullie op weg te helpen:
Kinderen groeien door positieve feedback. Het is belangrijk om hun inspanningen en prestaties te erkennen, hoe klein deze ook lijken.
Geef specifieke complimenten die gericht zijn op hun acties en inspanningen, zoals "Ik ben trots op hoe hard je hebt gewerkt aan je huiswerk" in plaats van algemene complimenten zoals "Goed gedaan."
Zelfvertrouwen groeit wanneer kinderen merken dat ze dingen zelf kunnen doen. Moedig je kind aan om taken zelfstandig uit te voeren, passend bij hun leeftijd en capaciteiten. Dit kan variëren van het maken of smeren van hun eigen ontbijt tot het oplossen van een probleem zonder jouw hulp.
Fouten maken is een natuurlijk onderdeel van leren en groeien. Het is belangrijk dat je kind begrijpt dat fouten maken oké is en dat het een kans biedt om te leren en te verbeteren.
Bespreek samen wat er mis ging en hoe het de volgende keer anders aangepakt kan worden. Dit helpt hen om veerkracht te ontwikkelen en te zien dat fouten maken een stap is naar succes. Is je kind gefrustreerd dat iets niet lukt? Wacht dan 15 minuten voordat je in gesprek gaat. De hersenen zijn anders nog druk bezig met het verwerken van de fout en je kind staat nog niet open voor het gesprek.
Help je kind bij het stellen van realistische en haalbare doelen. Zorg ervoor dat de doelen specifiek en meetbaar zijn, zodat je kind zijn voortgang kan zien en een gevoel van prestatie kan ervaren wanneer het doel is bereikt. We noemen dat SMART formuleren.
Een veilige en liefdevolle thuisomgeving is het belangrijkste voor het kind en zijn zelfvertrouwen. Luister naar hun zorgen, moedig communicatie aan en toon begrip en geduld. Laat je kind weten dat je van hem houdt en hem steunt, ongeacht wat er gebeurt. Geef regelmatig voorbeelden uit je eigen jeugd als de dingen niet helemaal verlopen zoals je graag wilt.
Zelfvertrouwen kan ook groeien door positieve sociale interacties. Moedig je kind aan om deel te nemen aan activiteiten, sportteams of clubs waar hij nieuwe vaardigheden kan leren en vrienden kan maken. Sociale vaardigheden helpen hem om zich meer zelfverzekerd te voelen in sociale situaties. Als je regelmatig bespreekt hoe hij zich voelt kun je hierin ook begrip kweken voor hoe andere kinderen zich gedragen. Sportief of juist niet.
Kinderen doen zoals jij doet
Kinderen leren veel door naar hun ouders te kijken. Wees een rolmodel door zelfvertrouwen en een positieve houding te tonen. Laat zien hoe je omgaat met uitdagingen, fouten en successen in je eigen leven. Door jouw gedrag te observeren, leren ze hoe ze hun eigen zelfvertrouwen kunnen opbouwen.
Het vergroten van het zelfvertrouwen van je kind is een proces dat geduld, liefde en consistentie vereist. Door positieve bekrachtiging, zelfstandigheid aanmoedigen, leren van fouten, doelen stellen, een ondersteunende omgeving te creëren, sociale vaardigheden bevorderen en een positief rolmodel zijn, kun jij je kind prima helpen om zich zelfverzekerd en capabel te voelen. Onthoud dat elke stap, hoe klein ook, bijdraagt aan de ontwikkeling van een gezond zelfbeeld.
Heb jij nog vragen of ervaringen die je wilt delen over het vergroten van zelfvertrouwen bij jouw kind?
Laat het mij gerust weten, ik help je graag.
Is mijn kind een beelddenker?
Labeltjes, stickers, hokjes, eigenlijk ben ik niet zo’n fan van alle titels of benamingen die we tegenwoordig op alles en iedereen plakken. Waarom dan toch wel een beelddenker benoemen?
In mijn kindercoachpraktijk krijg ik steeds vaker kinderen die uit dreigen te vallen op school.
Niet omdat ze het niet zouden kunnen, qua intelligentie zit het kind op een prima niveau, maar door de manier waarop ze moeten leren. Een manier die niet helemaal aansluit bij de kwaliteiten van deze kinderen.
Als we het dan gaan hebben over waar het kind goed in is blijkt dat vaak te zitten in het visuele aspect. Als je vraagt wat zie je in je hoofd als ik zeg “stoel”, dan ziet hij een plaatje van een stoel en niet het woordje in zijn hoofd staan.
Ruimtelijk inzicht, vraagstukken van alle kanten benaderen om dan op te gaan lossen, meteen zien als er iets niet helemaal recht hangt of bij het knutselen meteen weten hoe iets in elkaar kan worden gezet.
Hij is ook heel goed in het verbindingen leggen tussen verschillende dingen (associëren). Vanuit het grotere plaatje ziet hij de verschillende onderdelen of fases, maar ook andersom. Ook op het emotionele vlak (kinesthetisch) voelen deze kinderen vaak al heel snel en makkelijk aan hoe iemand zich werkelijk van binnen voelt. Heeft een berg aan vriendjes of juist enkele hele dikke vrienden (BFF) omdat hij zo goed een geheim kan bewaren of kan troosten of juist omdat hij zo grappig is.
En het bijzondere is door hun kwaliteiten komen ze op school regelmatig in de problemen of nou ja, een beetje in de knel. Want wat gebeurt er dan eigenlijk?
Het kind komt onbevangen op school en loopt gezellig met zijn vrienden naar de klas. Een vriendje voelt zich een beetje gespannen door een thuissituatie. Het kind pikt deze gevoelens op en draagt die mee. Dan zegt het gedag tegen de leerkracht en gaat op zijn plek in de klas zitten. De lessen beginnen. Het kind vind sommige taken moeilijk om te doen en raakt wat gespannen, hij had al een beetje spanning in zijn lijf opgepikt van zijn vriend dus dit komt daar nog een beetje bij.
Bij de vragen die de leerkracht in de klas stelt vraagt het kind zich steeds af: “wat wil de leerkracht graag voor antwoord ontvangen?”. Dit lijkt een logische vraag, toch?
Maar eigenlijk wil het kind vooral de leerkracht een plezier doen in plaats van dat hij zichzelf toets of hij weet wat het antwoord op de vraag is. Hierdoor geeft hij regelmatig een antwoord wat eigenlijk niet helemaal past bij de gestelde vraag omdat hij alleen maar de leerkracht wil plezieren. En dan merkt hij wel dat hij niet het goede antwoord heeft gegeven, misschien grinnikt er iemand bij dit antwoord. Als dit wat vaker gebeurt dan begint het zelfvertrouwen een beetje te wankelen. Want hij wil juist zo graag het goed doen.
Wil je leren hoe jouw kind weer lekker in zijn vel komt te zitten doordat hij gebruik gaat maken van zijn visuele en kinesthetische talenten? Neem contact met me op!
Algemene voorwaarden Privacybeleid Klachtenregeling Disclaimer
.png?etag=%2229b33-665a338d%22&sourceContentType=image%2Fpng&ignoreAspectRatio&resize=301%2B178&extract=0%2B0%2B300%2B178)
